Η πολυμυοσίτιδα και η δερματομυοσίτιδα είναι αυτοάνοσες παθήσεις με φλεγμονή και βλάβη σε μύες.

Τι συμπτώματα έχει η πολυμυοσίτιδα;
Ο ασθενής έχει κόπωση και δυσκολία να σηκωθεί από χαμηλό κάθισμα.  Σε μερικούς ασθενείς προσβάλλονται οι πνεύμονες και τους κάνει να λαχανιάζουν με μικρή προσπάθεια.

Τι συμπτώματα έχει η δερματομυοσίτιδα;
Στο δέρμα εμφανίζεται ροδόχροο/ερυθρό εξάνθημα πιο συχνά γύρω από τα μάτια, στη ράχη και στην πάνω επιφάνεια (ραχιαία) των αρθρώσεων των δακτύλων των χεριών.  Όπως και στην πολυμυοσίτιδα ο ασθενής νοιώθει κόπωση, δυσκολία να σηκωθεί από χαμηλό κάθισμα και μπορεί να λαχανιάζει με μικρή προσπάθεια

Ατομα άνω των 65 ετών με δερματομυοσίτιδα ή πολυμυοσίτιδα μπορεί να έχουν άλλο νόσημα που κρύβεται από κάτω. 

Πως γίνεται η διάγνωση;
Ο γιατρός εξετάζει τη δύναμη των μυών που είναι μειωμένη.  Σε εξετάσεις αίματος είναι αυξημένη η CPK, ένα ένζυμο που απελευθερώνεται από νέκρωση των μυών.  Ο ρευματολόγος θα παραγγείλει εργαστηριακές εξετάσεις που δείχνουν εάν ο ασθενής έχει αυξημένο κίνδυνο για προσβολή των πνευμόνων ή για υποκείμενη πάθηση.

Υπάρχει θεραπεία;
Η θεραπεία είναι αποτελεσματική και περιλαμβάνει κορτιζόνη μαζί με άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.  Ο ρευματολόγος είναι ειδικός γιατρός που καθορίζει τη θεραπεία και την παρακολούθηση του ασθενούς, με την κατάλληλη ελάττωση της δόσης των φαρμάκων.