Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, αρθρίτιδα καλείται η φλεγμονή των αρθρώσεων του σώματος, που συνοδεύεται πολλές φορές από φθορά του αρθρικού χόνδρου. Ανάλογα με τα αίτια που την προκάλεσαν, η αρθρίτιδα χωρίζεται σε κατηγορίες, οι οποίες θα παρουσιαστούν και θα αναλυθούν παρακάτω. Τα συνήθη κλινικά χαρακτηριστικά οποιασδήποτε μορφής αρθρίτιδας είναι τα εξής:
Για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου θα αναφερθούν και θα αναλυθούν συνοπτικά ορισμένοι ανατομικοί όροι:
Άρθρωση: Ονομάζεται το σημείο στο σώμα του ανθρώπου, όπου έρχονται σε επαφή οι άκρες δύο οστών, με σκοπό κυρίως τη διευκόλυνση της κίνησης. Τα βασικά δομικά στοιχεία της άρθρωσης είναι: ο αρθρικός χόνδρος, το αρθρικό υγρό και ο αρθρικός θύλακος.
Αρθρικός χόνδρος: Αποτελεί τον ιστό που καλύπτει τις άκρες των οστών που έρχονται σε επαφή μέσα σε μια άρθρωση. Είναι λείος, σκληρός και με σχετικά μικρή ελαστικότητα, με χαρακτηριστικό άσπρο χρώμα. Πρόκειται για ιστό που δεν έχει αγγεία και νεύρα, ενώ λαμβάνει τα αναγκαία για τη «θρέψη» του συστατικά από το υποχόνδριο οστούν (το σπογγώδες οστούν που βρίσκεται κάτω από τον χόνδρο στην άκρη των οστών) και το αρθρικό υγρό. Ο αρθρικός χόνδρος χρησιμεύει στη διευκόλυνση των κινήσεων, αποτρέποντας την τριβή μεταξύ των οστών και προστατεύοντάς τα από τη φθορά. Επιπλέον έχει την ιδιότητα να δέχεται φορτία του σώματος και να απορροφά τους κραδασμούς.
Αρθρικός θύλακος: Είναι μια ανθεκτική μεμβράνη, η οποία περιβάλλει την άρθρωση. Προσομοιάζει με μικρό «σάκο», ο οποίος περιέχει το αρθρικό υγρό, λειτουργώντας, όπως και ο αρθρικός χόνδρος για τη διευκόλυνση των κινήσεων και την απορρόφηση των κραδασμών.
Αρθρικό υγρό: Πρόκειται για ένα σημαντικό συστατικό της άρθρωσης, το οποίο περιέχεται στον αρθρικό θύλακο. Μεταξύ άλλων χρησιμεύει στην τροφοδοσία του αρθρικού χόνδρου με θρεπτικά συστατικά.